หมอนวดมหัศจรรย์ 1

บทที่ 4

เมื่อได้ยินคำพูดของผม พี่สะใภ้คลายความกังวลบนใบหน้า แล้วยิ้มพลางกล่าวว่า "ขอบใจเต้ดินนะ ฉันรู้สึกดีขึ้นมากแล้ว อาจจะเพราะช่วงนี้เหนื่อยเกินไป ยังต้องพักอีกสักหน่อย"

ผมคิดอยู่ครู่หนึ่ง สุดท้ายก็ตัดสินใจ

"พี่สะใภ้ครับ ผมรู้จักวิธีนวดจุดอีกจุดหนึ่ง ช่วยบรรเทาความเหนื่อยล้าได้ทั้งหมดเลยนะครับ"

เมื่อได้ยินเช่นนั้น พี่สะใภ้ดูสงสัยอยู่บ้าง ลังเลสักครู่ก่อนตอบว่า "ได้ งั้นขอลองดู เต้ดินสู้ๆ นะ"

พี่สะใภ้ตอบรับอย่างไม่ลังเล แสดงถึงความไว้วางใจที่มีต่อผม แต่ผมกลับลังเลเสียเอง เพราะจุดนั้นมันค่อนข้างจะ... ไม่สะดวกใจ

"พี่สะใภ้ครับ จุดสุดท้ายนี้อยู่ในตำแหน่งที่ค่อนข้างเฉียงไปหน่อย ผมอาจจะคลำหาไม่ถูก"

"เฉียงแค่ไหนล่ะ? หาไม่เจอก็ลองคลำหลายๆ ครั้งสิ" พี่สะใภ้ตอบอย่างไม่ใส่ใจ

"จุดซามเทียนอยู่ตรงโคนขาครับ"

จุดนี้อยู่ใกล้กับบริเวณส่วนตัวมาก พี่สะใภ้น่าจะฟังออก

ส่วนเรื่องที่ว่ามันจะเฉียงไปทางไหน พี่สะใภ้ก็คงคิดออกแล้ว ใบหน้าของเธอเริ่มมีสีแดงระเรื่อชวนหลงใหล ผมเองก็กำลังคิดว่าควรจะเลิกล้มความตั้งใจดีกว่าไหม

"อืม จริงๆ ก็ไม่เห็นเป็นไรนี่ เต้ดินเรียนมาอย่างถูกต้อง พี่เชื่อใจเธอ"

ได้ยินคำพูดของพี่สะใภ้ ใบหน้าผมก็แดงขึ้นมาเช่นกัน ผมรู้ดีว่า 'เชื่อใจ' ที่พี่สะใภ้พูดถึงหมายความว่าอะไร เพราะจุดนี้ไม่เหมือนจุดอื่น แม้ไม่ได้ตั้งใจก็อาจจะไปสัมผัสโดน

ผมสูดหายใจลึกๆ เตรียมตัวให้พร้อม พยักหน้าอย่างจริงจัง แล้ววางมือลงบนต้นขาของพี่สะใภ้ด้วยมือที่สั่นเล็กน้อย

ผมค่อยๆ เคลื่อนมือช้าๆ ทำเหมือนกำลังระมัดระวังค้นหาจุด แต่จริงๆ แล้ว การทำแบบนี้ยิ่งทำให้ผู้หญิงรู้สึกทรมานมากขึ้น

กระบวนการค้นหาจุดดำเนินไปประมาณครึ่งนาที ใบหน้าเล็กๆ ของพี่สะใภ้แดงก่ำไปทั้งหน้า ริมฝีปากล่างถูกฟันขาวๆ กัดเบาๆ

ตำแหน่งของจุดซามเทียนอยู่ห่างจากจุดชุ่มชื้นเพียงไม่กี่นิ้วมือ ตอนนี้ ผิวตรงนั้นกลับเนียนลื่นเป็นพิเศษ

ผมเพิ่งจะออกแรงกดที่จุดนั้น พี่สะใภ้เจ็บจนบิดเอวโดยไม่รู้ตัว นิ้วมือผมจึงลื่นออกไป

ตามด้วยเสียงร้องดังของพี่สะใภ้

"อ๊ะ~!"

พี่สะใภ้ร้องออกมาอย่างกะทันหัน ทำเอาผมตกใจ ตอนนั้นเองผมถึงรู้ตัวว่าตำแหน่งมือไม่ค่อยถูกต้อง ผมรีบหยุดการเคลื่อนไหวของมือทันที แต่กลับถูกพี่สะใภ้กดมือไว้

"เต้ดิน"

"มีอะไรหรือเปล่าครับ พี่สะใภ้?" ผมสงสัย รีบถาม

เมื่อได้ยินคำถามของผม พี่สะใภ้หน้าแดงขึ้น "เต้ดิน นี่คือจุดที่เธอบอกใช่ไหม ที่แท้มันก็อยู่เฉียงขนาดนี้นี่เอง"

คำพูดของพี่สะใภ้ทำให้ใจผมสั่นไหว

แม้จุดที่แท้จริงจะไม่ได้อยู่ตรงนี้ แต่ตอนนี้ผมก็ไม่อาจพูดความจริงออกไปได้ ได้แต่คิดว่าเอาวัวเข้าล้อม

"ใช่ครับ พี่สะใภ้ เมื่อกี้ผมหาไม่เจอ ตอนนี้เจอแล้ว น่าจะเป็นตรงนี้แหละ พอนวดเสร็จจะรู้สึกสบายมาก ช่วยคลายความเหนื่อยล้าได้ด้วย"

ผมได้แต่แกล้งทำเป็นตาบอดต่อไป ทำเหมือนไม่รู้อะไรเลย หลอกพี่สะใภ้ไปเรื่อย

"อย่างนี้นี่เอง ไม่เป็นไรหรอก นวดต่อไปเถอะ แบบนี้สบายดี" พี่สะใภ้พูดอย่างเขินอาย แอบมองผมแวบหนึ่ง อาจจะนึกขึ้นได้ว่าผมมองไม่เห็น จึงรู้สึกสบายใจขึ้น

ความคิดในใจผมวนเวียนมากขึ้น เทคนิคการนวดก็ค่อยๆ เปลี่ยนไป

พี่สะใภ้ยิ่งทวีความกระสับกระส่าย สองมือจิกผ้าปูที่นอน นิ้วเท้าเกร็งจนเกือบงอ