Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 337

ประโยคสุดท้ายของผมทำให้พี่เว่ยโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ

ไอ้หมอนี่เดินตรงมาหาผมโดยไม่คำนึงถึงผลที่จะตามมา แล้วชูกำปั้นขึ้นใส่ผม

โชคดีที่ผมไหวพริบดี ปล่อยไม้เท้าคนตาบอดลง แกล้งทำเป็นก้มลงเก็บ หลบหมัดของมันได้ทัน

แต่ขณะที่ผมกำลังย่อตัวอยู่บนพื้น กลับเห็นเท้าของมันยกขึ้น!

ผมไม่กล้าหลบนะ!

ได้แต่หันหลังให้ เอาก้น...