Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 336

ผมลงจากเตียง มองนาฬิกาแขวนที่ผนัง เป็นเวลาบ่ายสามโมงแล้ว

ผมคลำหาไม้เท้าคนตาบอด แล้วค่อยๆ เดินออกไปอย่างระมัดระวัง

ผมมุ่งหน้าไปที่ล็อบบี้ ระหว่างทางผ่านห้องหลายห้อง ทุกห้องมีคนกำลังทำความสะอาดอยู่

พอผมเลี้ยวมุม ก็เห็นเมย์จื่อ

เธอกำลังอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ที่เคาน์เตอร์

แต่ที่ยืนอยู่นอกเคาน์เตอร์คือ......