หมอนวดมหัศจรรย์ 1

บทที่ 3

"อื้มม..."

เสียงครางแผ่วเบาดังออกมาจากมุมปากของพี่สะใภ้ ท่าทางเย้ายวนของเธอ ผมเห็นชัดเจนทุกอิริยาบถ

ภาพงดงามตรงหน้าทำให้ผมแทบหายใจไม่ออก แต่ผมไม่กล้าแสดงออกให้เห็นเลย กลัวว่าพี่สะใภ้จะจับได้ ได้แต่กดข่มความรู้สึกผิดในใจ พยายามนวดให้พี่สะใภ้อย่างถูกต้องเรียบร้อย

ร่างกายของพี่สะใภ้ดูจะไวต่อสัมผัสเป็นพิเศษ ทั้งๆ ที่ผมตั้งใจนวดอย่างจริงจัง แต่พี่สะใภ้กลับดูเหมือนทนไม่ไหว ร่างกายสั่นเป็นพักๆ

ไม่นานผมก็สังเกตเห็นรอยเปียกชื้นเล็กๆ บนผ้าปูที่นอน

ไม่เพียงเท่านั้น เธอยังส่งเสียงครางหวานที่ทำให้ใจสั่นไหวออกมาครั้งแล้วครั้งเล่า

หลังจากนวดไปได้สักพัก พี่สะใภ้ก็คว้ามือผมไว้ ส่งสัญญาณให้หยุด

"เถ้าตั๋น ฝีมือนวดของเธอเยี่ยมจริงๆ พี่ปวดเมื่อยไปทั้งตัวมาหลายวันแล้ว เธอช่วยนวดทั้งตัวให้พี่หน่อยได้ไหม?"

ขณะพูด พี่สะใภ้ดูเขินอายเล็กน้อย ไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่

คำพูดของพี่สะใภ้ทำให้ผมรู้สึกไม่อยากเชื่อหู เธอชวนให้ผมนวดทั้งตัวเลยหรือนี่?

เธอไม่กลัวหรือว่า "คนตาบอด" อย่างผมจะไปสัมผัสโดนที่ที่ไม่ควรสัมผัสหรือไง?

"พี่สะใภ้จะมาเกรงใจอะไรกับผม นอนให้สบายเลยครับ ผมจะนวดให้เดี๋ยวนี้"

ผมบังคับตัวเองไม่ให้มองพี่สะใภ้ กลัวว่าตัวเองจะคิดไปไกล กลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก

"เถ้าตั๋นนี่ดีจัง คืนนี้ทำให้พี่สบายตัวหน่อย พรุ่งนี้พี่จะทำของอร่อยๆ ให้กิน"

พูดมาถึงตรงนี้ พี่สะใภ้ดูเหมือนจะนึกอะไรขึ้นได้: "เถ้าตั๋น รอพี่แป๊บนึงนะ"

ว่าแล้วพี่สะใภ้ก็ออกไปครู่หนึ่ง แล้วกลับมาในชุดนอน เดินกลับเข้ามาแล้วนอนคว่ำลงบนที่ที่ผมเพิ่งนอนก่อนหน้านี้

ตอนนี้เป็นหน้าร้อน อากาศร้อนมาก ชุดนอนที่พี่สะใภ้ใส่บางเฉียบ ใส่แล้วเหมือนไม่ได้ใส่อะไรเลย

ผมยังเป็นหนุ่มวัยฉกรรจ์ เห็นสภาพของพี่สะใภ้ที่เห็นๆ ไม่เห็นๆ แบบนี้ เลือดในร่างกายเดือดพล่าน มือสั่นระริกอยากจะลูบไล้ไปตามต้นขาของเธอ

ตอนนี้พี่สะใภ้กำลังนอนคว่ำหันหลังให้ผม ทำให้เธอมองไม่เห็นการกระทำของผมเลย

ผมยังมองไม่เห็นความอวบอิ่มด้านหน้าของพี่สะใภ้ชัดเจน แต่เอวที่โค้งงอนของเธอนั้นผมมองเห็นได้อย่างชัดเจน ช่างเย้ายวนเหลือเกิน จนผมต้องกลืนน้ำลาย

"พี่สะใภ้ ผมเริ่มนะครับ"

"อืม เริ่มเลย"

ผมไม่คิดอะไรมาก เริ่มนวดทันที

ผิวต้นขาของพี่สะใภ้ขาวนวลมาก ผิวเนียนลื่น พอสัมผัสปุ๊บ มือผมก็เหมือนถูกไฟช็อต ทำให้รู้สึกชาวาบไปทั้งตัว

ผมกลืนน้ำลาย วางมือลงบนหลังของเธอ นวดจากบนลงล่าง กดจุดบนแผ่นหลังตามลำดับทีละจุดๆ ช่วยให้พี่สะใภ้ผ่อนคลาย

ผมทุ่มเทมากกว่าปกติ ทั้งแรงและเทคนิคที่ใช้ล้วนระมัดระวังกว่าเดิม ไม่นานผมก็เหงื่อท่วมตัว เหงื่อบนหน้าผากหยดลงมาทีละหยด

ผิวของพี่สะใภ้นุ่มราวกับแพรไหม มือผมหยาบกร้านขนาดนี้ ผมจึงตื่นเต้นมาก กลัวจะทำให้เธอเจ็บ

ผมพยายามอย่างยิ่งที่จะไม่ให้เหงื่อหยดลงบนหลังของพี่สะใภ้ แต่ก็ไร้ผล ยังมีเหงื่อหยดลงไปบนหลังของเธอจนเธอสะดุ้ง

พี่สะใภ้หันมาเห็นผมเหงื่อท่วมหน้าก็ตกใจ รีบถามอย่างร้อนรน "เถ้าตั๋น เป็นอะไรหรือเปล่า? ทำไมเหงื่อออกเยอะแบบนี้?"

ผมไม่คิดว่าจะทำให้เธอตกใจ จนเป็นห่วงขนาดนี้ "ผมไม่เป็นไรครับ พี่สะใภ้ รู้สึกสบายขึ้นบ้างไหมครับ?"