Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 2626

สติเริ่มเลือนรางลง เมื่อเขาฝืนกัดฟันลุกขึ้นยืนอีกครั้ง มีแสงไฟฉายหลายลำส่องมาที่ตัวเขา

เสียงดีใจดังขึ้น "ยามหวัง—"

เป็นเสียงที่คุ้นเคย หวังเถี่ยดั่นยิ้มบาง แล้วทรุดลงในพงหญ้าริมทาง

เมื่อหวังเถี่ยดั่นฟื้นขึ้นมาอีกครั้ง เขาพบว่าตัวเองนอนอยู่ในกระท่อมเล็กๆ ของเขา

กระท่อมเป็นห้องที่แยกออกมาต่างหาก ดูเห...