Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 2578

"ได้เลย!" หวังเถี่ยตั่นอุ้มเธอขึ้นด้วยสองมือ เดินตรงไปยังห้องนอน เขาเองก็ถูกตัณหาครอบงำจนมืดบอด

ในจังหวะนั้นเอง โทรศัพท์ในกระเป๋าของเด็กสาวก็ดังขึ้นอย่างไม่รู้กาลเทศะ

"ซานซาน โทรศัพท์เธอดังอยู่นะ"

"ไม่ต้องสนใจมัน อุ้มฉันเข้าไปเถอะ"

โทรศัพท์ยังคงดังไม่หยุด หวังเถี่ยตั่นเดินมาถึงประตูห้องนอนแล้ว "...