Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 2522

ไทยลิต: บทแปล -ไทย

เมื่อรุ่ฟ่าได้ยินเช่นนั้น นางไม่รู้สึกหวาดกลัวแต่อย่างใด กลับร้องเรียก "พี่ เหลือไว้ให้พวกเราบ้างนะ"

หวังเถียตั่นหัวเราะ "ใจเย็นๆ มีพอให้ทุกคน ไม่มีใครต้องอดหรอก ใครใช้ให้พวกเจ้ากลับมาช้านัก? ข้าไม่เอานาง แล้วจะเอาใครล่ะ?"

เขาไม่ได้สอดใส่เข้าไปในกายของรุ่หลิงทันที แต่กลับดึงนา...