Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 2427

ในช่วงเวลาที่อี้เซียงหมดสติ เธอเหมือนได้ฝันยาวนาน ในความฝัน เธอติดอยู่ในที่มืดมิด มองไม่เห็นฟ้า ไม่เห็นดิน ทั้งไม่อาจแยกแยะทิศทางใดๆ ได้

เธอตกใจกลัวจนอยากวิ่งหนี แต่ก้าวขาไม่ออก อยากร้องเสียงก็ไม่ดัง จนท้ายที่สุด ความรู้สึกทั้งหมดก็มลายหายไป เหลือเพียงความรู้สึกหนักอึ้ง ราวกับมีอะไรบางอย่างกดทับ หั...