Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1717

"โอ๊ย อย่าตื่นเต้นไปเลย เดี๋ยวฉันไปรินน้ำให้" เฉินเจี๋ยรีบลุกขึ้นยืน หยิบแก้วน้ำจากโต๊ะมาให้เธอ

เหวินจิ้งดื่มน้ำอึกใหญ่ จนรู้สึกสงบลงเล็กน้อย

"แล้วบ้านเขาอยู่ที่ไหนล่ะ ญาติพี่น้องเขาล่ะ เธอไม่ได้ถามเขาเหรอ?"

"เขาเหมือนฉัน เป็นเด็กกำพร้า"

"เข้าใจละ พวกเธอเป็นเด็กกำพร้าทั้งคู่ ความรู้สึกเลยลึกซึ้ง...