Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1676

เมื่อหลี่จื้อกั๋วเดินออกไปบนถนน เขารู้สึกว่าทุกสิ่งรอบตัวช่างงดงามเหลือเกิน แม้แต่เสียงแตรรถที่ดังอึกทึกก็ยังฟังดูไพเราะ

เฮ้อ... คนเรานี่พอมีโชคขึ้นมาทีก็ห้ามไม่อยู่จริงๆ

ท้องฟ้าแจ่มใส อารมณ์ของหวังเถียตั่นก็ยิ่งสดใสตามไปด้วย ด้วยความช่วยเหลือของเอ้อร์เซียง ช่วงเที่ยงวัน เขาขับรถพาเอ้อร์เซียงและเซี...