Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1650

ทั้งสองจำต้องทอดทิ้งรถและเดินเท้าต่อไป

เท้าที่พลิกของอวี่เหมิงยังไม่หายดี เธอฝืนเดินได้ไม่ถึงหนึ่งกิโลเมตรก็เริ่มเดินกะเผลกและทนไม่ไหวแล้ว

หวังเถียตั่นจึงต้องแบกเธอเดินต่อ อวี่เหมิงที่ไม่ได้นอนหลับดีทั้งคืน อีกทั้งตอนเช้ายังสวดมนต์จนเหนื่อยล้า จึงผล็อยหลับไปบนหลังของหวังเถียตั่นโดยไม่รู้ตัว เวลาผ...