Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1649

เมื่อเห็นท่าทางเก้อเขินของเธอ หวังเถียตั่นรู้สึกเอ็นดู ช่างเป็นหญิงงามดั่งบุปผา ทำให้หัวใจเขาอ่อนละมุน

หวังเถียตั่นยิ้มน้อยๆ "เจิ้นคงเถระบอกเธอใช่ไหมว่าร่างกายฉันมีปัญหา?"

รื่อเมิ่งใบหน้าแดงเรื่อ ตอบเสียงเบา "ค่ะ"

"ฮะๆ เธอไม่ต้องเป็นห่วงความรู้สึกฉันหรอก เธอก็ไม่ได้ทำร้ายอะไรฉัน ฉันแค่ป่วยเท่านั้...