Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1629

"อย่ากลัวสิ เมื่อกี้เธอไม่ได้พูดเองหรือว่า 'คนที่ไม่ได้ทำเรื่องผิดติดตัว ย่อมไม่กลัวผีมาเคาะประตูกลางดึก' ไง? แล้วอีกอย่าง มีฉันอยู่นี่ ไม่เป็นไรหรอก" หวังเถี่ยตั่นตบอกตัวเอง ในใจแอบขำ ตอนนี้สาวงามคนนี้กลัวจนตัวสั่นแล้ว

รู่เหมิงได้แต่จำใจ คำที่พูดออกไปแล้วก็เรียกกลับไม่ได้ "ก็ได้"

"เธอเดินตามหลังฉ...