Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1347

ความมืดมิดไร้แสงจันทร์

ความมืดปกคลุมไปทั่ว ไร้แสงจันทร์ส่องนำทาง รอบด้านมืดสนิทจนยื่นมือไปแทบมองไม่เห็นนิ้วตัวเอง มีเพียงเสียงสายน้ำที่ไหลเชี่ยวกรากใต้สะพานพันป่าที่ทำลายความเงียบอันน่าสะพรึงกลัว

เวลาผ่านไปทีละนาที ทีละวินาที ความหวังในใจของทุกคนค่อยๆ มอดดับลงทีละน้อย

พื้นที่ที่ต้องค้นหานั้นกว้า...