Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1148

"อย่ากลัวนะ มีฉันอยู่นี่" หวังเถี่ยตั่นกอดเธอไว้เบาๆ

เมื่อได้ยินคำพูดนั้น หญิงสาวรู้สึกราวกับได้รับการปลอบประโลมอย่างล้นเหลือ เธอซุกหน้าลงบนอกของชายหนุ่ม

รู่สุ่ยที่อยู่ข้างๆ รู้สึกขมขื่นอยู่ในอก

ชายเสื้อแจ็คเก็ตสีดำเห็นภาพนั้น เผยรอยยิ้มบางๆ โดยไม่ตั้งใจ

"เป็นความผิดของฉันเอง ทั้งหมดนี้ฉันเป็นคนก่อ"...