Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1057

รูซุ่ยเดินตามหวังเถียตั่นไปที่กำแพงที่มีรอยจารึก

"เห็นไหม นี่คือที่ที่เธอจารึกตัวอักษรไว้ ฉันกลัวคนอื่นจะเห็นเลยลบมันออกหมดแล้ว"

รูซุ่ยมองดูรอยขีดข่วนบนกำแพงแล้วถาม "จารึกอะไรเหรอ? ฉันไม่เคยจารึกอะไรที่นี่นะ"

หวังเถียตั่นคว้าไหล่ทั้งสองข้างของเธอไว้แน่น พูดว่า "รูซุ่ย เธอไม่ต้องแกล้งทำเป็นไม่รู้...