Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 842

เขาสวมเสื้อผ้าลวกๆ แล้ววิ่งไปเปิดประตู พอเปิดออกมา กลับพบว่าคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าคือหลินเยี่ยนหรานที่มีรอยยิ้มเต็มหน้า

เมื่อเห็นหลินเยี่ยนหราน ผมถึงกับอึ้งไป "คุณมาหาผมมีธุระอะไรเหรอ?"

"ก็มีธุระสิคะ ฉันตั้งใจมาชวนคุณโดยเฉพาะเลยนะ!" หลินเยี่ยนหรานยิ้มออกมา แต่ในสายตาผม มันเหมือนรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของแม่...