Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 704

ไม่แปลกที่ซุนเยวี่ยรู่จะร้องขอความปรานีในตอนท้าย

ไม่น่าแปลกใจที่ซุนเยวี่ยรู่ถึงกับร้องขอให้ฉันปรานี ถ้าเป็นตัวเองก็คงต้องขอร้องเหมือนกัน!

หลังจากเสียงจากห้องข้างๆ เงียบลง หลินเค่อเอี้ยนอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจยาว ในที่สุดความทรมานนี้ก็จบลงเสียที เหมือนกับตอนที่คุณหิวโซ แล้วมีคนข้างๆ กำลังกินของอร่อย...