Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 672

ฉันรีบปิดปากเธอ

ฉันรีบปิดปากน้อยๆ ของเธอไว้ ไม่อาจปล่อยให้เธอร้องต่อไปได้อีก เสียงกรีดร้องของหลินเขออี้นเมื่อครู่ดังไปไกลมากแล้ว ถ้าเธอยังร้องต่อไปจนดึงดูดคนอื่นมาจะทำยังไงดี!

ความกังวลของฉันไม่ใช่เรื่องเกินจริง เพราะที่ประตูทางเข้าเริ่มมีคนเดินมาแล้ว และคนที่มาก็คือเพื่อนร่วมชั้นสองคนของหลินเขออ...