Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 568

ผมถึงกับอึ้งกับคำถามที่หลี่ชิงหงถามขึ้นมาอย่างกะทันหัน จากนั้นภาพใบหน้าผู้หญิงหลายคนก็แวบเข้ามาในความคิด แต่สุดท้ายภาพที่ค้างอยู่ในหัวกลับเป็นใบหน้าของภรรยาหลานชายผม

"ผม..." ผมมองหลี่ชิงหงพลางยิ้ม "ผมไม่เคยคิดอะไรจริงจังหรอกนะ ผมก็แค่ครูพละธรรมดาๆ คนหนึ่ง ไม่มีรถ ไม่มีบ้าน ไม่มีเงินเก็บ เป็นสินค้าไ...