Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 543

ลี่ชิงหง ไม่ได้เอ่ยอะไร เพียงแค่ร้องไห้เงียบๆ อยู่ครู่หนึ่ง แล้วจึงเช็ดน้ำตาให้แห้ง

"ฉันไม่เป็นไรแล้ว เรากลับกันเถอะ"

"เอ๊ะ เธอไม่เป็นอะไรจริงๆ เหรอ?" ผมอดแปลกใจไม่ได้

"อืม ไม่มีทางที่จะปล่อยให้เรื่องพวกนี้มาทำลายความงดงามตรงหน้าได้หรอก" ลี่ชิงหงยกมุมปากยิ้ม "อีกอย่าง ถ้าร้องไห้นานๆ ตาจะมีเส้นเลื...