Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 445

แต่วันนี้ เธอกลับโอบกอดฉันไว้ พร้อมกับยิ้มกริ่มพูดว่า "งั้นไม่ต้องรอถึงตอนกลางคืนหรอก ในเมื่อเราก็ตกปลาไม่ได้อยู่แล้ว กลับไปที่ห้องฉันตอนนี้เลยดีกว่านะ!"

ฉันยืนตะลึงอยู่กับที่ ชั่วขณะหนึ่ง ฉันเห็นเงาของหลินวั่นเอ้อร์ทาบทับอยู่บนร่างของเมียหลาน

"เธอว่าอะไรนะ?"

"อะไรกัน หรือว่าที่พี่พูดเมื่อกี้นี้แ...