Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 226

ฉันปลอบใจอวี่เซียนอยู่นานกว่าจะวางสาย

ในช่วงบ่ายวันเดียวกันนั้น ขณะที่ฉันกำลังเตรียมตัวไปที่ร้านเพื่อเผชิญหน้ากับชีวิตอีกครั้ง ฉันกลับเห็นเงาร่างคุ้นตายืนอยู่ไม่ไกลนัก ดูเหมือนเธอกำลังสอบถามอะไรบางอย่าง

"ถงย่าย่า?" ฉันลองเรียกเสียงแผ่วๆ พอดีกับที่คนคนนั้นหันมาตามเสียงเรียก

"อาหลี่ ที่แท้คุณก็อยู...