Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 217

เมื่อสุ่นหลิงหลิงตระหนักว่าผู้ชายเหล่านั้นเปลือยท่อนบนกันทั้งหมด ใบหน้าของเธอก็แดงระเรื่อด้วยความอาย

ชาตินี้เธอเคยเห็นแผ่นหลังเปลือยของฉันเท่านั้น ส่วนผู้ชายคนอื่นๆ แม้บางครั้งจะเคยเห็นพฤติกรรมไร้มารยาทพวกนั้นตามท้องถนน แต่ก็ไม่เคยจ้องมองอย่างโจ่งแจ้งเพื่อพินิจพิเคราะห์พวกเขาเช่นนี้มาก่อน

ช่างน่าอาย...