Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 162

นี่คงเป็นการเปิดเผยตัวแล้วสินะ

แน่นอนว่าถึงจะคิดอย่างนั้น แต่ผมก็ไม่มีทีท่าจะหยุดเลย ยังไงในโถงทางเดินก็ยังมีคนไข้เดินไปมาอยู่บ้าง ผมไม่เชื่อหรอกว่าหมอหม่าจะกล้าทำอะไรเกินเลยกับผมต่อหน้าคนอื่น

คนที่ไล่ตามผมมาไม่ได้มีแค่หมอหม่า ผู้อำนวยการโรงพยาบาลก็ตามมาด้วย เขาคงกังวลว่าผมอัดเสียงเอาไว้ ถ้าเรื่อง...