Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1550

ตัวฉันที่นิ่งสงบเช่นนี้ กลับทำให้เกาผิงรู้สึกงุนงงไม่รู้จะทำอย่างไร เขายิ่งรู้สึกว่ามือที่ซ่อนอยู่ข้างหลังนั้นต้องเป็นของฉันแน่นอน

ทั้งสองคนต่างมีความสงสัยต่ออีกฝ่ายในใจ แต่ไม่มีใครพูดออกมา กลับมองตากันด้วยแววตาที่มีการประเมินอยู่บ้าง ราวกับว่าไม่มีใครยอมลงมือก่อน

ในที่สุด อาจเพราะเกาผิงรู้สึกผิด ...