Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 151

พอคิดได้ดังนั้น เหอหลิงก็ล้วงนามบัตรของเธอออกมาจากกระเป๋า "พี่หลี่ดูสิ เหมือนกันเลย"

ถึงแม้ผมจะคาดเดาผลลัพธ์นี้ไว้แล้ว แต่พอได้เห็นนามบัตรสองใบที่เหมือนกันทุกกระเบียดนิ้ว ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกตื่นเต้น

ช่างเป็นโชคชะตาอะไรเช่นนี้!

แต่เดิมผมรู้สึกว่าตัวเองยุ่งเรื่องชาวบ้านเกินไปหน่อย เหมือนไม่รู้จ...