Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1502

ฉันมองจิน ไฉ่เหยียนเป็นครั้งสุดท้าย มองเธอด้วยความเจ็บปวดใจ ขณะที่เธอเดินกะเผลกขาข้างหนึ่ง ค่อยๆ ก้าวขึ้นบันไดไปอย่างยากลำบาก

จิน ไฉ่เหยียนรู้ดีว่าอะไรกำลังรอเธออยู่

เธอเปิดประตูห้องด้วยมือที่สั่นเทา สิ่งที่เธอเห็นคือใบหน้าเต็มไปด้วยความดีใจของเฉียงจื่อ

เมื่อสักครู่นี้เอง เลขาฯ ของเกาผิงได้โทรหาเ...