Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1438

จนกระทั่งเดินออกจากโรงพยาบาลมาได้สักพักใหญ่ ผมถึงได้รู้สึกถึงความเจ็บปวดที่แล่นไปทั่วร่าง โดยเฉพาะขาทั้งสองข้างที่เหมือนเหยียบอยู่บนคมมีดทุกย่างก้าว ผมถอนหายใจยาวๆ รีบสูดอากาศบริสุทธิ์เข้าปอดหวังจะเปลี่ยนอารมณ์ แต่ทุกอย่างช่างไร้ผล

เวลาผ่านไปนานโดยที่ผมไม่ได้กลับบ้าน หวังวั่นฟางคงกังวลจนทนไม่ไหว โ...