Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1410

ชินหลี่ไม่ได้โต้แย้งฉันตรงๆ แต่หยิบพวงกุญแจออกมาแกว่งตรงหน้าฉัน มองฉันด้วยใบหน้าเปี่ยมสุข พูดอย่างภาคภูมิใจว่า "ก็เพราะฉันมีมันไงล่ะ"

ฉันลืมเรื่องนี้ไปสนิท ได้แต่ลูบศีรษะตัวเองอย่างทรมาน แล้วบีบเนื้อตรงหว่างคิ้วด้วยมือทั้งสอง

ในที่สุดเมื่อสติกลับมาชัดเจนขึ้น เขาจึงมองชินหลี่ที่อยู่ตรงหน้าแล้วถามว่...