Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1389

คิดถึงจุดนี้ ด้วยความห่วงใยที่มีต่อหลินอวี่เฟย ฉันจึงกลืนความโกรธที่อยู่ในอกลงไป

เดินไปข้างๆ เกาหมี่หมี่ แล้วห้ามเธอที่กำลังโกรธจัด พร้อมกับเกลี้ยกล่อมเบาๆ

"พวกเรายังต้องใช้ประโยชน์จากเขาอยู่ รอเจอหลินอวี่เฟยก่อน แล้วค่อยระบายความแค้นกับเขาให้สะใจ"

เมื่อฉันพูดแบบนี้แล้ว เกาหมี่หมี่ที่ปกติเชื่อฟังฉัน...