Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1386

ยังไงที่นี่มืดจนยื่นมือไม่เห็นนิ้วตัวเอง ถ้าฉันทำอะไรลงไป คนที่เกาหมี่หมี่จะสงสัยเป็นคนแรกก็มีแต่นายเท่านั้น

ช่างเป็นโชคดีที่ฟ้าส่งขนมหวานมาให้ถึงที่จริงๆ

ฉันกวาดตามองรอบๆ คร่าวๆ เห็นว่าอุปกรณ์แถวนี้วางสลับซับซ้อน เส้นทางก็เดินยากมาก ขณะที่เกาหมี่หมี่กับฉันเดินเคียงข้างกัน ค่อยๆ เคลื่อนตัวผ่านพื้น...