Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1279

ตอนนี้ผมไม่มีความปรานีใดๆ เหลืออยู่เลย มือที่ยกขึ้นฟาดลงบนร่างของเกาหมี่หมี่ซ้ำแล้วซ้ำเล่า

ทุกครั้งที่ตบลงไป สะโพกกลมกลึงทั้งสองข้างของเธอสั่นไหวเป็นจังหวะ

"ร้องสิ ยิ่งร้องดังยิ่งดี แล้วทุกคนจะได้ออกมาดูว่าลูกสาวของผู้นำเกาถูกคนเฝ้าประตูอย่างฉันทำให้อับอายขายหน้ายังไง"

ผมรู้ดีว่าพวกลูกคนรวยอย่างพวกเ...