Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1272

ภาพตรงหน้าทำให้ผมตะลึงงัน หากไม่มีใครอยู่ข้างใน ผมคงสงสัยว่าห้องนี้ถูกขโมยย่องเข้ามา

"วั่นฟาง?" ผมถามเสียงแผ่วพลางเขย่งปลายเท้า เดินหลบข้าวของที่กระจัดกระจายเกลื่อนพื้น จนพบวั่นฟางขดตัวอยู่ใต้โต๊ะทำงาน

เธอเงยหน้าขึ้น ใบหน้าเปื้อนคราบน้ำตา เครื่องสำอางเลอะเทอะปรากฏต่อสายตาผม

"นี่...เกิดอะไรขึ้น?"...