Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 124

โดยสรุป ฉันพูดด้วยความจริงใจ แสดงความเสียใจในยามที่ควรเสียใจ แสดงความจนใจในยามที่ควรจนใจ สวมบทบาทเป็นเหยื่อผู้น่าสงสารอย่างสมบูรณ์แบบ

จางหงเสวียเริ่มรู้สึกว่าเธอเข้าใจผิดฉันตั้งแต่ตอนที่ฉันร้องไห้แล้ว พอได้ฟังคำอธิบายของฉันก็ยิ่งรู้สึกสงสารฉันมากขึ้น

เธอมองฉันด้วยสายตาเห็นอกเห็นใจ ขอโทษฉันอย่างจริ...