Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1215

"แล้วตัวเขาล่ะ ฉันเห็นว่าใกล้เวลากินข้าวแล้ว ทำไมยังไม่มาหาเธอ" ฉันคงเบื่อไม่มีอะไรทำ เลยเริ่มถามเหม่ยเสวียคำถามสารพัด

พอพูดถึงเรื่องนี้ เหม่ยเสวียก็เหมือนลูกโป่งที่ถูกเจาะรูเล็กๆ ความตื่นเต้นเมื่อครู่หายวับไปไกลแสนไกล เธอก้มหน้าลง แรงในมือก็อ่อนลงไปมาก

"เขายุ่งมาก จะมีเวลามาหาฉันได้ยังไง" เหม่ยเส...