Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1188

วังเหวินฟางรู้สึกอายในใจ แต่สมองกลับเหมือนไม่ใช่ของตัวเองเสียอย่างนั้น คิดแต่เพียงว่า ทำไปแล้วก็ทำไปเลย ในเมื่อเขาก็เห็นไปแล้ว จะกลัวอะไรอีก?

คิดไปคิดมา ปากก็เผลอเอ่ยออกมาอย่างไม่รู้ตัว

"ถอดกระโปรงออก..."

"หะ?...อ้อ"

"ซิปอยู่ทางขวา..."

"อ้อ"

"เอาผ้าห่มมาห่มให้ฉันด้วย"

"อ้อ"

"นาย...ถอดเสื้อผ้าด้วย"

"...