Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1186

ฉันส่ายหน้าอย่างจนปัญญา ดึงกระดาษทิชชูมาเช็ดมุมปากของหวังวั่นฟาง แล้วก็หนีบจมูกยกถังอาเจียนเดินไปห้องน้ำ เทลงชักโครก

เมื่อกลับมา กลิ่นเปรี้ยวบูดอันน่ารังเกียจในห้องเล็กๆ ทำให้ฉันขมวดคิ้วแน่น

เมื่อถูกขัดจังหวะเช่นนี้ ความรู้สึกฮึกเหิมก็มอดดับไปชั่วขณะ ฉันมองหญิงสาวที่นอนหลับอยู่บนเตียง แล้วล้วงบุห...