Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1175

ลิ่นอวี่เฟยนิ่งงันไปชั่วขณะ พยักหน้าอย่างงุนงง ถ้าสามารถจดจำไว้ในหัวได้ตลอดเวลา การจดบันทึกก็คงไม่สำคัญอะไร

แต่เมื่อครู่ตอนที่ลุงฮั่นพุ่งเข้ามาจับไหล่ทั้งสองข้างของเธอ เธอรู้สึกถึงพลังบางอย่าง ทำให้เธออยากจะซบอกเขาโดยไม่รู้ตัว

เธอไม่เข้าใจว่าความรู้สึกนี้คืออะไร บางทีอาจเป็นเพราะลุงฮั่นคอยช่วยเหลื...