Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1167

ผมแปลบทนวนิยาจีนให้เป็น ดังนี้

ดวงตาของผมเต็มไปด้วยความปรารถนา เมื่อเห็นว่าจินไฉเหลียนไม่ได้ปฏิเสธ ผมจึงยิ้มพลางพูดกับเธอว่า "นกนางแอ่น ถอดเสื้อผ้าออกสิ"

เมื่อจินไฉเอี๋ยนได้ยินเช่นนั้น ใบหน้าของเธอแดงระเรื่อ หลังจากมองผมแวบหนึ่ง เธอก็ปลดกระดุมยกทรงของตัวเองอย่างว่อกแว่ก เมื่อเธอถอดยกทรงออกแล้ว ดว...