Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1135

เมื่อผมออกแรงครั้งสุดท้าย ร่างของหลิวอิ่งอิ่งสั่นระริกไปทั้งตัว ดวงตาเธอเหม่อลอยราวกับว่าจิตวิญญาณลอยออกไปอยู่อีกมิติหนึ่ง มิติที่ไม่มีสิ่งใดเลยนอกจากความสงบ ความว่างเปล่า และความเงียบสงัดที่แผ่ซ่านไปไกล

"เป็นไงบ้าง สบายดีใช่ไหม?" หลี่ฮุ่ยเจินถามพร้อมรอยยิ้ม แล้วชี้มาที่ผม "ในเมื่อเธอได้รับความสุขไ...