Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1008

พอกินอาหารเช้าเสร็จ ก็เจ็ดโมงครึ่งแล้ว อีกเดี๋ยวก็ต้องไปทำงาน เจิ้งเหวินเหวินก็เตรียมตัวลุกขึ้น

ตอนที่เธอลุกขึ้นจะใส่เสื้อผ้า ผมก็จ้องมองเธออยู่ตลอด จนเจิ้งเหวินเหวินรู้สึกเขินอายเล็กน้อย

"ฉัน... คุณ... คุณหันหลังไปก่อนได้มั้ย" เจิ้งเหวินเหวินพูดด้วยใบหน้าแดงก่ำ

"มีอะไรให้อายด้วยล่ะ เมื่อคืนก็เห...