ราชันย์ทหารยอดเยี่ยม

บทที่ 1

ย้อนอดีต 20 ปี: เงามืดแห่งอดีต

ย้อนไปเมื่อยี่สิบปีก่อน กองทัพป้องกันประเทศได้ปราบปรามกลุ่มทหารรับจ้างที่มีรหัสว่า 'แบล็คฮอว์ก' จนพ่ายแพ้ไป

แม้ว่า 'แบล็คฮอว์ก' จะถูกกองทัพป้องกันประเทศปราบปรามลงแล้ว แต่ก็ยังมีผู้รอดชีวิตหลุดรอดไปได้ โดยเฉพาะหัวหน้าของกลุ่มนี้ ราชาทหารรับจ้างรหัส 'หมาป่าเหล็ก' ที่จนถึงทุกวันนี้ก็ยังไม่มีใครรู้ว่าหายไปไหน

ข่าวกรองระบุว่า กลุ่มที่เหลือรอดของ 'แบล็คฮอว์ก' กำลังเคลื่อนไหวอีกครั้ง มีร่องรอยว่าจะฟื้นคืนชีพจากเถ้าถ่าน หลิน เล่ย ในฐานะหนึ่งในทหารพิเศษที่เข้าร่วมภารกิจในครั้งนั้น ย่อมกังวลว่าจะถูก 'แบล็คฮอว์ก' แก้แค้น จึงขอความช่วยเหลือจากเหริน จื้อหัว อดีตเพื่อนทหารซึ่งปัจจุบันดำรงตำแหน่งรองผู้บัญชาการกองทัพป้องกันประเทศ

หลิน เล่ย ประธานกรรมการบริษัทตระกูลหลินแห่งเมืองจิ่งไห่ ไม่มีใครคาดคิดว่าชายผู้ได้รับฉายามหาเศรษฐีอันดับหนึ่งแห่งเมืองจิ่งไห่คนนี้ เมื่อยี่สิบปีก่อนเคยเป็นทหารหน่วยรบพิเศษระดับสูงของประเทศ

ย้อนนึกถึงภารกิจเมื่อยี่สิบปีก่อน หลิน เล่ย ยังจำได้อย่างชัดเจนว่ากลุ่มทหารรับจ้าง 'แบล็คฮอว์ก' ที่พวกเขาปราบปรามในตอนนั้น เป็นกลุ่มที่น่าสะพรึงกลัวเพียงใด

เพื่อนเก่าแนะนำทางโทรศัพท์

"ผมมีคนที่เหมาะสมที่สุดอยู่คนหนึ่ง ถ้าเขายอมรับภารกิจนี้ ผมเชื่อว่าเขาจะสามารถปกป้องลูกสาวของคุณได้แน่นอน"

"ใครหรือ?"

"รู้จักหน่วยมังกรสงครามไหม?"

"คุณหมายถึงหน่วยเดียวที่คุณตั้งขึ้นในช่วงสิบปีที่ผ่านมา ที่ประกอบด้วยยอดทหารระดับสุดยอดใช่ไหม?"

"ใช่แล้ว คนที่ผมจะแนะนำชื่อหลง เฟย เขาเป็นคนเดียวในหน่วยมังกรสงครามที่มีพลังการต่อสู้ระดับ SSS เรียกได้ว่าเป็นเพชรเม็ดเอกในกลุ่มยอดฝีมือเลยทีเดียว มีความสามารถเหนือคนธรรมดา"

"หลง เฟย เหรอ? ดีมาก เอาเขาแหละ ผมเชื่อในคำแนะนำของคุณ เพื่อนเก่า ขอบคุณมาก! แล้วตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน?"

"เอ่อ! เขา... เขาตอนนี้อยู่ที่แผนกส่งกำลังบำรุงชายแดน เลี้ยงหมูอยู่"

"อะไรนะ? เลี้ยงหมู? เพื่อนเก่า คุณล้อเล่นใช่ไหม ส่งคนเลี้ยงหมูมาปกป้องหลานสาวของคุณเนี่ยนะ?"

"ฟังผมก่อน ไอ้หนุ่มคนนี้เป็นคนหัวแข็ง นิสัยค่อนข้างอิสระไม่ยอมอยู่ในกรอบ เมื่อครึ่งปีก่อนเขาขัดคำสั่งผู้บัญชาการเก่า เลยโดนส่งไปอยู่แผนกส่งกำลังบำรุงชายแดนให้ไปเลี้ยงหมูซะเลย"

"แล้วจะทำยังไงล่ะ? ตอนนี้ 'แบล็คฮอว์ก' กำลังเคลื่อนไหว คุณต้องหาทางส่งไอ้หนุ่มคนนี้มาให้ผมให้ได้นะ!"

"วางใจเถอะ หลินเก่า แค่เพื่อมิตรภาพของเรา ผมจะช่วยส่งตัวเขาไปให้แน่นอน เรื่องผู้บัญชาการเก่า ผมจะจัดการเอง"

วางสายแล้ว หลิน เล่ย รู้สึกทั้งขำทั้งสงสัย ในใจอยากรู้จักหลง เฟย มากขึ้น ยอดฝีมือจากหน่วยรบพิเศษระดับสูงสุด แต่ปัจจุบันกลับไปเลี้ยงหมู มันช่างเป็นเรื่องที่... แปลกมาก!

"ไม่รู้ว่าไอ้หนุ่มหลง เฟย คนนี้จะทำให้ผมผิดหวังหรือเปล่า อยากรู้จริงๆ ว่าเจ้าหมอนี่หน้าตาเป็นยังไง?"

ไกลออกไปพันลี้ แผนกส่งกำลังบำรุงชายแดนตั้งอยู่บนทุ่งหญ้ากว้างใหญ่ แสงอาทิตย์ยามเย็นแต้มทุ่งหญ้าให้เป็นสีทองอร่าม ตัดกับท้องฟ้าสีคราม และเมฆสีขาว ราวกับภาพวาดสีน้ำที่มีชีวิตชีวา

สถานที่ที่ดูเงียบสงบนี้ ถ้าเดินทางขึ้นเหนืออีกไม่กี่สิบกิโลเมตรก็จะถึงชายแดนประเทศ แม้จะเป็นพื้นที่ห่างไกลผู้คน แต่ก็เป็นดินแดนศักดิ์สิทธิ์ที่ไม่มีใครล่วงละเมิดได้

ทหารที่ประจำการอยู่ที่นี่ เพื่อปกป้องเกียรติภูมิของชาติ ไม่ว่าสภาพแวดล้อมจะเลวร้ายเพียงใด ชีวิตจะจำเจน่าเบื่อแค่ไหน พวกเขาก็ยังยืนหยัดในหน้าที่ ไม่ย่อท้อ

บนเก้าอี้โยกสีเบจ ทหารหนุ่มในชุดพรางกำลังหลับสนิท มุมปากมีรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ ราวกับกำลังฝันถึงเรื่องที่ทำให้เขามีความสุข

ทหารคนนี้ไม่ใช่ใครอื่น เขาคือหลง เฟย แต่ไม่มีใครคาดคิดว่า เมื่อครึ่งปีก่อนเขายังเป็นหัวหน้าหน่วยมังกรสงคราม ยอดทหารที่เต็มไปด้วยเกียรติยศ แต่ปัจจุบันกลับเป็นเพียงทหารส่งกำลังบำรุงธรรมดาๆ คนหนึ่ง

ในความฝันอันพร่าเลือน หลง เฟย เห็นร่างในห้องอาบน้ำอีกครั้ง เสียงน้ำไหลซ่าลงมาตามร่างอันงดงามนั้น

ด้านหนึ่งของห้องอาบน้ำเป็นผนังกระจก กึ่งโปร่งใส ร่างอันยั่วยวนเคลื่อนไหวอย่างสง่างามในม่านไอน้ำ สองมือลูบไล้ไปตามส่วนโค้งเว้าของร่างกาย

ไอน้ำสีขาวนวลทำให้ห้องอาบน้ำดูราวกับดินแดนเทพนิยาย หญิงสาวสวยราวกับนางฟ้าเดินออกมาจากห้องอาบน้ำ ค่อยๆ เข้ามาหาหลง เฟย

หญิงสาวสวมชุดนอนผ้าไหมกึ่งโปร่งใส กลิ่นหอมละมุนลอยมาจากร่างของเธอ ท่าทางเย้ายวนชวนหลงใหล ทำให้หลง เฟย รู้สึกหัวใจเต้นรัว เลือดในกายเดือดพล่าน

หญิงสาวที่งดงามราวกับนางฟ้าเดินมาข้างกายหลง เฟย เลิกเสื้อของเขาขึ้น สองมือลูบไล้ไปบนแผงอกของเขา

หลง เฟย ไม่อาจต้านทานความปรารถนาที่มีต่อสตรีเพศได้อีกต่อไป เขาโอบกอดร่างอุ่นๆ ของหญิงสาวเข้ามาในอ้อมแขน จูบเธออย่างดุดันที่ริมฝีปากและติ่งหู

เขาจูบอย่างลืมตัว... รู้สึกถึงมือเล็กๆ นุ่มนวลกำลังไล้ไปที่ท้องน้อยของเขา

ทันใดนั้น ร่างของหลง เฟย สั่นสะท้าน เขาลืมตาขึ้นอย่างผิดหวัง เห็นผู้บังคับหมวดยืนอยู่ตรงหน้า

ความฝันอันแสนหวานเช่นนี้ หลง เฟย ฝันซ้ำมาหลายครั้งแล้ว แต่ทุกครั้งเขาก็ไม่เคยเห็นใบหน้าของหญิงสาวคนนั้นชัดเจน

"หลง เฟย นายนี่เก่งจริงๆ นั่งฝันหวานอยู่ที่นี่ได้"

"ผู้บังคับหมวด คุณจะรออีกสักไม่กี่นาทีค่อยปลุกผมไม่ได้หรือไง!"

"เสนาธิการมาแล้ว ได้ยินว่ามีเรื่องสำคัญ ให้นายรีบไปพบทันที"

หลง เฟย แทบไม่มองหน้าผู้บังคับหมวด เขายืดตัวบิดขี้เกียจ แล้วลุกไปที่คอกหมู ตอนนี้สิ่งสำคัญที่สุดคือการรอต้อนรับลูกหมูที่กำลังจะเกิด

"เสนาธิการจะพบผม ไม่เห็นหรือไงว่าผมกำลังรอแม่หมูคลอด ถ้าอยากพบผม ก็ให้มาที่นี่สิ"

"อะไรนะ? นายให้เสนาธิการมาพบนายที่คอกหมู? นาย... นายนี่มันเหลิงจริงๆ นั่นมันเสนาธิการนะ"

ผู้บังคับหมวดพูดอย่างไม่อยากเชื่อหูตัวเอง แม้เขาจะรู้ว่าหลง เฟย มีภูมิหลังไม่ธรรมดา แต่ไม่ว่าอดีตของนายจะรุ่งโรจน์แค่ไหน อย่างน้อยตอนนี้นายก็แค่คนเลี้ยงหมูเท่านั้น อ๊ะ! ไม่ใช่สิ ควรจะเป็นทหารส่งกำลังบำรุง ระดับต่ำสุดด้วย

"เสนาธิการแล้วยังไง? สำคัญกว่าแม่หมูคลอดลูกหรือไง? คุณไม่ใช่หรือที่ชอบพูดว่า ต้องตั้งมั่นในตำแหน่งหน้าที่ ซื่อสัตย์ต่อภารกิจ?"

หลง เฟย เงยหน้าขึ้น จ้องมองใบหน้าของผู้บังคับหมวดอย่างมั่นใจในตัวเอง

"โว้ย! แค่จบมัธยมต้นแต่พูดหลักการเยอะจริง ฉันเถียงไม่ชนะแกหรอก ยังไงเสนาธิการก็มาถึงแล้ว จะพบหรือไม่พบก็ตามใจ! อ้อ เตือนอีกอย่าง เธอเป็นสาวสวยนะ"

ผู้บังคับหมวดพูดพลางหันหลังเดินจากไป คิดในใจว่าไอ้หลง เฟย นี่มันไม่เหมาะจะเป็นทหารจริงๆ ทำอะไรตามใจตัวเอง ไม่ยอมเชื่อฟังคำสั่งผู้บังคับบัญชาเลย

"เดี๋ยวก่อน! สาวสวย? เสนาธิการเปลี่ยนคนใหม่แล้วเหรอ?"

พอได้ยินคำพูดของผู้บังคับหมวด หลง เฟย ก็รีบถามอย่างสงสัย เพราะในค่ายทหารที่มีแต่ผู้ชาย สาวสวยอย่าว่าแต่จะมี แค่ผู้หญิงธรรมดาก็หายากยิ่งกว่าของล้ำค่า

"ใช่สิ! เปลี่ยนไปนานแล้ว แต่เพราะนายอยู่ที่นี่เลี้ยงหมูมาครึ่งปี คำสั่งบางอย่างจากเบื้องบนนายก็ไม่มีสิทธิ์รู้หรอก"

ผู้บังคับหมวดพูดอย่างภูมิใจ เพราะในสายตาเขา ตำแหน่งของหลง เฟย นั้นต่ำเกินไป คงดีกว่าทหารใหม่ที่เพิ่งเข้ามาในค่ายนิดหน่อยเท่านั้น

"อ้อ! ผู้บังคับหมวด แม่หมูกำลังจะคลอด ภารกิจนี้ฝากคุณแล้วกัน อย่าลืมช่วยดูแลลูกหมูให้ผมด้วย ผมจะไปพบเสนาธิการเดี๋ยวนี้"

หลง เฟย พูดพลางผละออกจากคอกหมู แล้วยัดไม้กวาดในมือให้ผู้บังคับหมวด ก่อนจะวิ่งตรงไปยังค่ายทหาร

"อะไรกัน? นายเป็นผู้บังคับหมวดหรือฉันเป็นผู้บังคับหมวดกันแน่? โว้ย! ฉันไม่เคยทำคลอดหมูนะ!"

มองร่างของหลง เฟย ที่วิ่งห่างออกไป ผู้บังคับหมวดหน้าเหวอ ในใจก็กังวลอย่างมาก ตัวเองทำอาหารเก่งก็จริง แต่ทำคลอดหมูแบบนี้ ไม่เคยทำมาก่อนนี่นา!

"เสนาธิการเปลี่ยนคนใหม่เหรอ? แถมยังเป็นสาวสวย ไอ้ผู้บังคับหมวดคงไม่ได้หลอกฉันหรอกนะ!"

หลง เฟย ครุ่นคิดในใจ รู้สึกว่าตัวเองโดนหลอก ใช่ ต้องเป็นกลโกงแน่ๆ บางทีอาจจะเป็นผู้ชายหน้าตาเคร่งขรึม ดุดันไร้ความรู้สึกก็ได้

"รายงานตัวครับ! ทหารส่งกำลังบำรุงชายแดน หลง เฟย มารายงานตัว"

ด้วยความสงสัยเต็มอก หลง เฟย มาถึงหน้าเต็นท์ทหาร ยืนท่าไม่ค่อยถูกต้องนัก แล้วตะโกนเสียงดังกึกก้อง

"เข้ามาสิ!"

เสียงที่มีเสน่ห์เล็กน้อยดังออกมาจากในเต็นท์ เมื่อได้ยินเสียงนี้ หัวใจของหลง เฟย ก็เต้นแรงขึ้นอย่างไม่มีสาเหตุ

"ผู้บังคับหมวดไม่ได้โกหกฉันจริงๆ! เป็นผู้หญิงแน่ๆ แต่ไม่รู้ว่าหน้าตาเป็นยังไง จะเป็นสาวสวยจริงๆ หรือเปล่านะ"