Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 140

ในขณะที่ฉันกำลังเหม่อลอย คุณเกาเสวียก็จ้องมองฉันราวกับกำลังมองลิงตัวหนึ่ง พร้อมรอยยิ้มบางๆ

เมื่อเห็นเธอยิ้ม ฉันถอนหายใจยาวแล้วพูดว่า "นี่มันทำให้รู้สึกอิจฉาจริงๆ ยังไงฉันก็เป็นลูกชายแท้ๆ แต่ทำไมตอนนี้ฉันรู้สึกเหมือนคุณสนิทกับเขามากกว่าฉันอีกล่ะ"

"ฉันไม่รู้หรอกนะ ถามฉันก็ไม่มีประโยชน์ เรื่องนี้คุณต...