Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 837

ขณะที่ฉันกำลังกินอาหารและจิบไวน์แดง เธอคุกเข่าระหว่างขาฉันเพื่อบำเรอฉัน ช่างเป็นภาพที่งดงามเสียนี่กระไร

"อย่ารีบร้อนนักเลย นางแพศยาตัวน้อย รอให้ฉันอิ่มหนำสำราญก่อน แล้วฉันจะเล่นงานเธอจนหมดแรง"

"มาสิ ต่อไปนี้ฉันอยากให้เธอกระตือรือร้นกว่านี้ เธอรู้สึกร้อนผ่าวไปทั้งตัวใช่ไหม ราวกับมีไฟลุกโชนอยู่ในกาย...