Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 209

ผมกอดสะโพกของฟานซือซือไว้ด้วยสองมือ มองดูพรสวรรค์อันน่าสะพรึงของผมที่พุ่งพล่านลาวาออกมาครั้งแล้วครั้งเล่า หนึ่งที สองที สามที สี่ที

ปริมาณลาวาที่พุ่งออกมาจากภูเขาไฟนั้นมากมายน่าตกใจ แม้ผ่านไปสิบกว่าครั้งก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะหยุด

ฟานซือซือเห็นผมจ้องมองจุดที่เราสัมผัสกันอย่างใกล้ชิด มองว่าผมมอบต้นกำเน...