Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 98

แสงแดดยามเที่ยงวัน แสบตายิ่งนัก

เสิ่นชิวเหม่ยมองชูซิวที่ยืนอยู่หน้าประตูลานบ้าน นิ่งงันไปชั่วขณะ

จากนั้นเธอก็ปรับแว่นสายตาที่สวมอยู่ ใบหน้าเปล่งประกายรอยยิ้มเอ็นดู ยกมือโบกเรียกชูซิว "เด็กดี อย่ายืนเก้อเขินอยู่เลย เข้ามานั่งข้างในเถิด"

ภาพนี้ทำให้กุ่ยอาที่ยืนอยู่ห่างออกไปสิบเมตรถอนหายใจด้วยความ...