Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 92

"ฉันรักเธอจริงๆ..."

เท้าของชูซิ่วหยุดชะงักกลางอากาศทันทีที่ได้ยินประโยคนั้นจากหลินเสวี่ย ร่างทั้งร่างของเขาแข็งค้างราวกับถูกสาปให้กลายเป็นหิน

เขาก้มมองหลินเสวี่ยโดยไม่รู้ตัว บนใบหน้าของเธอปรากฏรอยยิ้มสงบและอ่อนโยน รอยยิ้มแห่งความสุข

บางทีสำหรับหลินเสวี่ย การได้จากโลกนี้ไปในอ้อมกอดของคนที่เธอรัก...