Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 87

ม่านราตรีโรยตัว สิบนาฬิกา

ณ สำนักงานของชูซิ่ว

ริมหน้าต่างบานใหญ่ เทียเหลาง (หมาป่าเหล็ก) ยืนตัวตรงเคียงข้างชูซิ่ว

และข้างกายเทียเหลาง ยังมีชายผู้หนึ่งยืนก้มหลังงุ้มด้วยความหวาดกลัว ร่างกายสั่นเทาเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าตกใจกลัว นั่นคือหลิวเถา ผู้ที่ถูกชูซิ่วทำให้ตกตะลึงบนเวทีประลองชีวิต

"ข้ามีงา...