Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 60

ลิ่นเสวียไม่จำแล้วว่าปีนขึ้นมากี่ครั้ง เมื่อเธอมาถึงข้างรถยนต์ที่พังยับนั้น กระโปรงบนตัวเธอเปื้อนไปด้วยเลือดสด แต่ความเจ็บปวดจากบาดแผลไม่ได้อยู่ในความสนใจของเธออีกต่อไป

เพราะในสายตาของลิ่นเสวีย มีเพียงรถคันนี้เท่านั้น

ส่วนหน้าของรถถูกบดขยี้อย่างสิ้นเชิง รถยาวห้าเมตร เหลือเพียงสามเมตร

แม้จะมีคนอ...